آمارهای پولشویی در خیریه‌ها تکان‌دهنده شده‌اند. پلمپ شدن مراکز مساعدت کننده‌ای که کمک‌های دریافتی را هیچ گاه به دست نیازمندان نرسانده‌اند. این آدرس را به ما می‌دهد که این روزها حتی کار خیر کردن هم سخت شده و به هر خیریه‌ای نمی‌توان اعتماد کرد؛ در عین حال می‌دانیم که انفال و ذکات و صدقه از بهترین ارکان اقتصاد جامعه اسلامی هستند. برای پا بر جا ماندن کار خیر و کمک رسانی به نیازمندان چه باید بکنیم؟
گروه ایرنا زندگی – طبق آمار پایگاه اطلاع رسانی خیریه ها و سمن های کشور۵۴۶۰۰ خیریه در ۱۱ حوزه در ۳۱ استان کشور ثبت شده است. خیریه‌های ثبت نشده زیادی هم در حال فعالیت اند که می‌دانیم چندان قابل اعتماد نیستند! حتی آمار پایگاه اطلاع رسانی خیریه ها و سمن های کشور به طور رسمی اعلام می کند که هر چند کارشناسان این پایگاه تلاش می کنند تا درباره خیریه های ثبت شده در آن صحت‌سنجی کنند اما در نهایت خود مراجعه کنندگان به خیریه ها باید درباره صحت عملکرد آنان تحقیق کنند! موضوعی که کار شناسایی خیریه های معتبر را سخت تر می کند.
هر خیریه‌ای مشغول کار خیر نیست!
خیریه‌ها یکی از محیط‌های با گردش مالی حساس به حساب می آیند. طبق قانون مبارزه با پولشویی، بعضی از کسب و کارها و فعالیتها در مجاورت پولشویی قرار دارند. اتهام پولشویی ندارند، اما در مجاورت آن هستند، یعنی کسانی که میخواهند پولشویی کنند از این حوزه‌ها استفاده می‌کنند. مثلاً کسانی که میخواهند پولشویی کنند ناچار باید به سراغ سیستم بانکی بیایند. مؤسسات خیریه نیز یکی از جاهایی است که در مجاورت پولشویی قرار دارد. زیرا وقتی نام خیریه به میان می‌آید یعنی این مؤسسات با اهداف خیر تشکیل شده‌اند و بنا است که کمک‌های عام‌المنفعه بکنند. ورودی منابع مؤسسات خیریه کمک‌هایی است که مردم می‌کنند. شاید در ثبت این کمک‌ها حساب و کتاب دقیقی وجود نداشته باشد.
وقتی پولشویی به ساده‌ترین شکل خود می‌رسد
راه کارهای متعددی برای پولشویی در قالب خیریه ها وجود دارد. به طور نمونه، اشخاص فعال در حوزه های اقتصادی خیریه‌ای ثبت می‌کند و بعد بجای اینکه از مشتری خود پولی دریافت کنند از او میخواهند تا پول را به حساب خیریه واریز کند تا به عنوان آورده خیریه در جای دیگر هزینه شود. برای دریافت رشوه نیز با ثبت خیریه این کار در حال انجام است.
قانون مالیات چه می‌گوید؟
در قانون مالیات‌ها هم اشاره شده که تحت شرایطی کمک به برخی مؤسسات خیریه جزو هزینه‌های قابل قبول محسوب می‌شود و به کاهش مالیات شرکت‌ها منجر می‌شود. از سوی دیگر شاهد بی‌سر و سامانی در صدور مجوز برای خیریه‌ها هستیم به‌گونه‌ای که شش سازمان اعم از وزارت علوم، وزارت کشور، سازمان بهزیستی، وزارت ارشاد، سازمان ملی جوانان و نیروی انتظامی متولی صدور مجوز برای تأسیس خیریه‌ها در کشور هستند که هر کدام بر اساس اهداف خود وظایف مشخصی را برای مؤسسات زیرمجموعه خود تعریف می‌کنند که بیشتر آنها را مؤسسات خیریه تشکیل می‌دهند.
خیریه‌های سیار با کارت خوان همراه!
شاید همین بی سر و سامانی هم موجب شده تا حتی شاهد خیریه های سیار باشیم. خانمهای جوانی که با یک کارت در گذرگاه های شلوغ و پرتردد شهر و یا قطارهای مترو به سراغ رهگذران می روند و بیان توضیحاتی درباره پوشش هزینه های درمان کودکان سرطانی یا کارهایی از این دست می کوشند تا مخاطب خود را برای پرداخت مبلغی مجاب کنند و البته کارتخوان هم به همراه دارند! این خیریه های سیار معلوم نیست به کجا وصل است و وقتی در آگهی های استخدامی جستجو می کنید متوجه خواهید شد این خانمهای جوان با ظاهر آراسته که در قالب مشاوران مرکز خیریه تلاش می کنند شما را برای کمک به خیریه هایشان مجاب کنند در واقع بازاریابانی هستند که برای این خیریه ها کار می کنند و به ازای کمک هایی که جمع کنند پورسانت می گیرند؛ این یعنی خود این افراد هم نیازمند کمک رسانی هستند تا به این سادگی از سوی صاحبان خیریه های این چنینی مورد سوء استفاده قرار نگیرند.
راهکار تشخیص خیریه‌های قابل اعتماد
مطهره واعظی پور ، فعال اجتماعی و آسیب شناس درباره پولشویی در خیریه‌ها معقتد است:« درصد بالایی از خیریه‌ها برای پولشویی‌هستند. البته این بدان معنا نیست که هر خیریه و سازمان مردم نهادی این کار را انجام می‌دهد چراکه تعداد خیریه و سازمان‌های مردم نهاد ثبت شده بسیار بالا است و حتی این تعداد کمی از خیریه‌ها که واقعا مخلصانه کار می‌کنند زیر سایه این پولشوییها لطمه دیده‌اند.» این کارشناس در پاسخ به اینکه چگونه می توان خیریه های واقعی را شناسایی کرد می گوید:« اگر مردم دغدغه مند هستند و میخواهند کمکی کنند باید با پیگیری و جست‌وجو در رسانه‌ها عملکرد خیریه ها و سازمان های مردم نهاد را متوجه شوند تا چه کارهای موثری انجام داده‌اند.»
لطفا استعلام بگیرید
از راهکارهای دیگر برای پیگیری اینکه خیریه ای واقعی و معتبر است یا خیر، استعلام ثبت آن در بهزیستی یا وزارت کشور است. اغلب خیریه های معتبر از یکی از این دو نهاد مجوز دارند. شاید بتوان با مراجعه به سایت یا صفحات این خیریه ها در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی هم اطلاعاتی از فعالیت آنها به دست آورد. خیریه های معرفی شده از سوی افراد معتمد و دوستان و آشنایان هم اغلب اعتبار بیشتری دارند. حتی بازدید از محل خیریه و فعالیتهای آنها می تواند شما را درباره فعالیتها و اقدامات آن و صحت عملکردشان مطمئن تر کند.
یک راهکار قرآنی
از همه این ها مهم تر طبق آیات و روایات الهی نخستین اولویت ما برای کمک و کار خیر، کمک به نیازمندان خانواده ، اقوام ، دوستان و آشنایان است و در مراحل بعدی باید به سراغ افراد غریبه تر رفت. قطعا در هر خانواده و فامیلی افراد نیازمند وجود دارد و اگر هر کس به نیازمندانی که در اطراف خودش در همسایگی یا در میان خویشاوندان وجود دارد کمک کند، شاید هیچ نیازمندی باقی نماند. خداوند در آیه ۳۶ سوره نسا می فرماید:« و به پدر و مادر، نیکی کنید همچنین به خویشاوندان و یتیمان و مسکینان، و همسایه نزدیک، و همسایه دور، و دوست و همنشین، و واماندگان در سفر، و بردگانی که مالک آنها هستید زیرا خداوند، کسی را که متکبر و فخر فروش است، (و از ادای حقوق دیگران سرباز می‌زند،) دوست نمی‌دارد.»
در نهایت اینکه همانطور که ما در برابر افراد نیازمند جامعه مان وظایفی داریم ، وظیفه داریم تا کمک هایمان را به دست افراد نیازمند برسانیم و صرف کمک کردن بدون شناخت نیازمند واقعی این وظیفه انسانی را از دوش ما بر نمی دارد.پس بهتر است کمی هوشمندانه تر در این مسیر گام برداریم.دیگران را هم به کار خیر تشویق کنیم و به یاری مراکز معتبری که سال هاست دستگیر مستضعفان جامعه هستند بشتابیم.
آخرین بروزرسانی سایت: 1400-12-18 19:40